Advies- en distributiekosten die een verzekeringsadviseur of directe aanbieder (bank of verzekeraar) in rekening brengt, zijn fiscaal niet aan te merken als premie of inleg en daarmee niet fiscaal aftrekbaar.
De Kennisgroep Verzekeringsproducten heeft 12 augustus 2013 in zijn publicatie hierover uitleg gegeven.
Vanaf 1 januari 2013 geldt het provisieverbod. In verband daarmee is artikel 1.7b van de Wet inkomstenbelasting 2001 vervallen. Dit artikel regelde dat de betaling van de nota van de verzekeringsadviseur voor bemiddeling bij de totstandkoming van een verzekering fiscaal werd aangemerkt als betaling van een premie voor deze verzekering. Voor bijvoorbeeld lijfrenten betekende dit dat de betaling van de nota daarmee – binnen de jaarruimte en reserveringsruimte – fiscaal aftrekbaar was.
Een andere wijziging die sinds dit jaar geldt, is dat bij directe verkoop door de bank of verzekeraar de advies- en distributiekosten afzonderlijk in rekening moeten worden gebracht. Onder directe verkoop moet worden verstaan verkoop zonder bemiddeling door een adviseur. De Kennisgroep Verzekeringsproducten van de Belastingdienst heeft nu uitgelegd dat particulieren deze advies- en distributiekosten niet fiscaal kunnen aftrekken, ook niet als het bijvoorbeeld om een lijfrenteverzekering of -rekening gaat.
De publicatie behandelt de standpunten van de Kennisgroep die zijn afgestemd met het ministerie van Financiën. Er mag dan ook van worden uitgegaan dat deze standpunten door belastinginspecteurs zullen worden gevolgd. De standpunten gelden voor lijfrentes, arbeidsongeschiktheidsrentes, kapitaalverzekeringen, KEW’s, SEW’s en BEW’s.